Ervaringen
Een teken van Teun
Bas en Marjon is een jong stel dat elkaar acht jaar geleden heeft leren kennen. Na hun studie hebben ze beide een baan gevonden en zijn gaan samenwonen. Mede omdat er een kinderwens is zijn ze drie jaar geleden in het huwelijksbootje gestapt. Het duurt even voor Marjon zwanger wordt, helaas eindigt deze zwangerschap vroegtijdig.
Gelukkig duurt het niet lang voor ze opnieuw zwanger is, de eerste maanden verlopen voorspoedig. Het noodlot slaat toe als de vader van Marjon op 55-jarige leeftijd geheel onverwacht overlijdt aan een hartstilstand. Het is een zware periode voor de hele familie, de komst van de baby is het lichtpuntje waar ze allemaal naar uitkijken.
Als Marjon ruim zeven maanden zwanger is organiseren haar vriendinnen een babyshower, het is een hele gezellige middag met lekker eten en drinken en veel cadeautjes. Marjon moet nog twee weken werken voor haar zwangerschapsverlof begint. Ze kijkt uit naar de periode van laatste voorbereidingen voor de komst van hun kindje.
Een week later voelt Marjon zich niet helemaal lekker en de verloskundige wordt gebeld. Deze vertrouwt de situatie niet en verwijst hen door naar het ziekenhuis. Na verschillende onderzoeken neemt de ongerustheid toe en aan het einde van de middag krijgen ze de boodschap dat hun baby is overleden… Na een probleemloze zwangerschap van bijna acht maanden is dit een niet te bevatten bericht. Bas en Marjon krijgen het advies om de baby op een natuurlijke manier geboren te laten worden. Een dag later wordt Marjon opgenomen in het ziekenhuis en de bevalling ingeleid.
Tijdens hun verblijf in het ziekenhuis belt Bas mij en vertelt over de situatie waarin ze zich bevinden. Hij geeft aan dat hij voor de uitvaart van hun baby zoveel mogelijk zelf wil regelen en vraagt een beroep op mij te kunnen doen voor professionele ondersteuning. Ik geef aan dat dit mogelijk is en we spreken af dat hij mij belt als de baby geboren is. Voor nu wens ik hen sterkte bij de bevalling.
Wat kan je wereld in een korte tijd op z’n kop gaan staan! Na dit telefoontje ben ik voortdurend in gedachten bij dit jonge stel. Bijna 48 uur na ons eerste contact belt Bas mij dat zij papa en mama zijn geworden van hun prachtige zoon Teun.
Nadat er onderzoek is gedaan naar de doodsoorzaak mogen ze de volgende dag met z’n drieën naar huis. In plaats van kraamvisite met beschuit met muisjes staan de jonge ouders nu voor de droeve taak de uitvaart van hun zoontje te organiseren. Er moet in korte tijd veel geregeld en beslist worden.
Thuis wordt Teun in de slaapkamer van zijn ouders in het kleine mandje gelegd dat zijn ouders via een gespecialiseerd bedrijf op internet hebben gevonden. Om zijn lichaampje zo mooi mogelijk te houden kiezen ze voor gebruik van koelelementen uit de diepvries, welke enige keren per dag en nacht verwisseld moeten worden. Dat is confronterend, maar voor hen ook van grote betekenis om op deze manier voor Teun te kunnen zorgen.
Bas doet zelf bij het gemeentehuis aangifte van de geboorte en het overlijden van Teun De geboortekaartjes, die al waren uitgezocht, worden nu gebruikt om familie en vrienden kennis te geven van de geboorte en overlijden van Teun. Tevens dient het als uitnodiging voor hun aanwezigheid op de dag van de begrafenis. Alle mensen die hen dierbaar zijn willen ze de gelegenheid bieden om samen met hen het verdriet te delen. Ook gaan ze deze dagen samen naar de begraafplaats waar ze de plek bezoeken waar hun zoontje begraven zal worden.
Familie en vrienden komen op de dag van de begrafenis naar het uitvaartcentrum. In de zaal is een ‘hemel’ gemaakt van zwevende blauwe en witte ballonnen. Er is gelegenheid om een persoonlijk kaartje te schrijven en elkaar te ontmoeten. Daarna wordt iedereen uitgenodigd de Bas en Marjon te vergezellen bij het onvermijdelijke moment: hun zoontje in zijn grafje leggen. Na het zingen van een slaapliedje worden ballonnen opgelaten en neemt iedereen voor het laatst afscheid.
Dit is een hele heftige dag, ook voor een uitvaartondernemer! Op de terugweg in de auto zie ik in een weiland een blauwe ballon liggen. Ik parkeer mijn auto langs de kant van de weg, maak met mijn telefoon een foto en app die naar Bas en Marjon met de tekst ‘een teken van Teun’. Dit kleine mannetje zal voor altijd voortleven in de harten van zijn lieve papa en mama.