Ervaringen
Herinneringen maken
“Ondanks alle verdriet ligt er een fijne en bijzondere tijd achter ons”, is het eerste wat de familie mij vertelt wanneer ik drie weken na de uitvaart hen bezoek. Met haar echtgenoot, kinderen en moeder blikken we terug op het afscheid van Els. Ze zijn het er unaniem over eens dat het aan Els te danken is dat ze zo tevreden zijn over het afscheid. De wijze waarop zij er voor ons was in de laatste fase van haar leven is niet onder woorden te brengen. Samen ‘mooie herinneringen’ maken was haar laatste wens en dat hebben we gedaan!
Els is een actieve, sportieve en levenslustige vrouw. De kinderen zijn uit huis en samen met haar man geniet ze van het leven. De kinderen zoeken met regelmaat het gezelschap van hun ouders op en haar moeder woont bij hen om de hoek. Ze heeft een leuke baan, sport regelmatig en houdt van gezellige uitjes met vriendinnen.
Els is 58 jaar als er kanker bij haar wordt ontdekt. De ontreddering is groot als artsen vertellen dat zij er niet meer van zal genezen. Het leven van de familie staat op z’n kop, ze vinden veel steun bij elkaar. Els ziet het een tijdje aan en besluit niet bij de pakken neer te gaan zitten. Ze maakt een plan voor de laatste maanden van haar leven.
Met alle mensen die haar dierbaar zijn wil Els nog zoveel mogelijk mooie momenten beleven. Het is voor iedereen even omschakelen, maar al snel werkt haar enthousiasme aanstekelijk. Ze organiseert familie-uitjes, etentjes met vrienden en collega’s en zelfs een korte vakantie met het gezin. Er worden ontroerende en diepgaande gesprekken gevoerd over het leven en de dood. De ernst van de situatie verdwijnt hierdoor soms even helemaal naar de achtergrond.
Wanneer Els meer zorg nodig heeft wil ze naar haar ‘hotel’, zo noemt ze de hospice. Ze waardeert de goede verzorging en geniet van de dagelijkse bezoekjes van familie en bekenden. Haar verjaardag en Kerst worden er gevierd. Een aantal keren lijkt haar levenseinde nabij te zijn, twee dagen na Kerst blaast ze haar laatste adem uit…
De familie verzamelt zich dagelijks bij haar in de familiekamer van het uitvaartcentrum waar zij na haar overlijden ligt opgebaard. Daar bereiden ze de uitvaart voor zoals Els zich gewenst heeft. Het intieme afscheid ademt een sfeer van dankbaarheid voor het mooie leven van Els. Daarnaast is er de blijvende herinnering aan de fijne laatste periode en het vertrouwen voor de toekomst door Els aan hen meegegeven. Wat een dappere en wijze vrouw die Els!