Nieuwsblog

Hun moeder is in haar jonge jaren door haar ouders vanuit het buitenland naar Nederland gestuurd omdat daar voor haar een betere toekomst is. In werkelijkheid kan de familie waar ze gaat wonen huishoudelijke ondersteuning gebruiken. Van jongs af aan moet ze hard meewerken in dit gezin. Een keer per jaar is er nog contact met haar eigen ouders. 

Al op jonge leeftijd leert ze haar man kennen en snel wordt er getrouwd. Eigenlijk is het een vlucht uit de situatie waarin ze zit. Kort na elkaar krijgen ze vier kinderen, maar haar leven wordt er niet beter op. De jongste is nog een baby als haar man haar verlaat en nooit meer iets van zich laat horen. In haar eentje heeft ze de zorg over haar drie dochters en zoon. Ze moet hard werken om haar gezin te onderhouden. De opvoeding van haar kinderen krijgt niet altijd de aandacht die nodig is en er zijn ernstige zorgen om de gezondheid van haar kinderen. Een van haar dochters komt op jonge leeftijd te overlijden. Het gezin groeit uit elkaar en is er weinig contact. 

Tot op hoge leeftijd woont ze zelfstandig in haar appartement. Ze heeft het leven geaccepteerd zoals het is gegaan. Deze levenservaring heeft van haar een zelfstandige vrouw gemaakt, ze heeft geleerd ‘haar eigen boontjes te doppen’. Wanneer haar gezondheid brozer wordt besluit ze haar uitvaart voor te bereiden. Zo zitten we op een middag tegenover elkaar. “Mijn kinderen gaan dit niet voor mij regelen”, is haar stellige overtuiging. “Dat wordt alleen maar geruzie en gebeuren er dingen die ik niet wil”. We nemen haar wensen door en bespreken welke verantwoordelijkheid de kinderen hierin krijgen. Ze besluit haar zoon te informeren en bij ons tweede gesprek maak ik ook kennis met hem.

Van deze zoon krijg ik het telefoontje nadat moeder is overleden. We spreken af dat hij zijn zussen informeert en hen uitnodigt voor het bespreken van de uitvaart. Die middag zitten we op de kamer van moeder bij elkaar, de emoties zijn heftig. Maar toch lukt het, met de nodige meningsverschillen, om de wensen van moeder met elkaar te delen. De kinderen hebben, ieder op hun eigen manier, liefdevol afscheid genomen van hun moeder. En ook na de uitvaart zijn ze met elkaar contact blijven houden. Dat heeft moeder goed geregeld!